Κυριακή 6 Απριλίου 2008

Δημιουργία Ομάδων , Πρόβλήμα ή λύση ?

Πόλυς λόγος γίνετε για την παγκοσμοιοποίηση τον τελευταίο καιρό. Οι κουλτούρες των λαών συγχωνέυονται σε μια γενικότερη κουλτούρα , την οποία συνιθίζουμε να ονομάζουμε εμπορική , αλλα στην ουσία είναι η βαθιά ανθρώπινη παγκόσμια κουλτούρα των αναγκών. Τώρα που τα σύνορα πέσαν , οι αξίες των λαών εκφράζωνται μέσα σε μια κοινή γλώσσα (αγγλική) και με δημιοσογραφικά ρεπορταζ και ταινίες , ακόμα και οι πιο απόκρυφες τελετές και cult ομάδες μας αποκαλύπτουν τις πρακτικές τους, όλο το μυστήριο της ζωής χάνετε. Η πιο μακρινή και σκοτεινή πληροφορία είναι μερικά κλικ μακρία αλλά και η πιο καταχθόνια συνομοσίολογία αναρτήτε σε κάποια ιστοσελίδα και απο κει μέσο του έντυπου ή του ηλεκτρονικού (και τηλεόρασης) τύπου γίνετε γνωστό παντού. Η πληροφορία αληθινή η ψευτική είναι εμπορευσίμο είδος που μεταπράτετε ανα τον κόσμο μέσα σε 2 το πολύ 24ώρα . Αν έχεις χρόνο και όρεξη ευκόλα μπορείς να βρείς πληροφορία για τα πάντα , η ποιότητα της μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την πηγή απο αληθινή εώς ψευτική και απο αντικημενική εώς κατευθινόμενη και φυσικά σε όλες τις ενδιάμεσες κλίμακες .Η εποχή μας θυμίζει λίγο την εποχή των Σοφιστών στην αρχαία Ελλάδα με την μόνη διαφορά οτι μας υπολείπετε ο Σωκράτης . Η πρωσοπική μου άποψη είναι οτι αυτό θα άλλαξει , οτι οι ανθρώποι πολύ σύντομα θα χωρίσουν την πληροφορία (την γνώση) , απο την εφαρμοσμένη γνώση ή εμπειρία (την Σοφία). Θέλω να διακρίνω δύο έννοιές , πρώτα την αλήθεια (α+λήθη=ξύπνα) και πραγματικότητα(η υφή ή όψη του πράγματος). Η πληροφορία σχετίζετε με την πραγματικότητα και όχι με την αλήθεια . Η καλή γνώση της πραγματικότητας (που σημαίνει πολλές πληροφορίες) μπορεί να σε κρατά ενήμερο καί ίσως ικανό να αντιδράσεις , αν μηλάμε σε πολεμικές επιχηρίσεις ενός ετοιμοπόλεμου στρατού. Ώσον αφορά όμως τους ανθρώπους , νομίζω πως η μόνη επίπτωση της άυξησης γνώσεων είναι ένα ψυχολογικό βάρος , μια αρνητική για την ζωή τους γωνία που δημιουργείτε απο πλήθος πληροφοριών αρνητικού περιεχομένου . Αποτέλεσμα ανθρώποι ανίκανοι απο το βάρος της ζωής να πάρουν αποφάσεις που αποσβολομένοι στέκουν και κοιτούν την ζώη να κατρακυλά (καθε περυσι και καλλίτερα) ενω εκείνοι μ΄λενουν αποσβολομένοι και ανήμποροι στοι χρυσό κλουβί της συγχρονης πραγματικότητας τους , για να διακοψουν την Νιρβάνα τους απο προσκαιρές καταστροφές (σεισμους, πλυμμίρες, τυφώνες )που θα τους δώσουν μια στιγμή δημοσιότητας . Χαρακτηριστική εικόνα τα Λιόσια , όπου με τους Προσκόπους στήναμε αντίσκηνα , και παρακολοθούσαμε σεισμοπαθείς να έχουν στήσει πρόχειρη αυτοσχέδια κερέα στην μισογκρεμισμένη κατοικια τους και να παρακολουθούν εικόνες απο την περιοχή τους που έδειχναν τα κανάλια , σχολιάζωντας ο ένας τον άλλο και την τηλεοπτική τους εικόνα . Η πραγματικότητα που ζούσαν γινόταν αλήθεια μέσα απο το φίλτρο της τηλεόρασης μόνο για να ακριβολογούμε εννιολογικά ήταν "ύπνωση" και όχι αλήθεια . Η δύναμη της εικόνας σε κάποιο δοκίμιο του Παπανούτσου κατηγορείτε ώς μέγας καταλύτης της ανθρώπινης εμπειρίας . Οπότε η πληροφορία γίνετε εμπειρία με τον τηλεοπτικό τύπο , αλλά η εμπειρία αυτή είναι ψευδής . Ο ανθρώπος ζεί μέσω της τηλεόρασεώς (η των videogames για να είμαστε πιο επίκεροι )αλλά η εμπειρίες του είναι ψευδής δεν τον οδηγούν στην αλήθεια αλλά σε μια κατασκευασμένη πληροφορία. Για να καταλάβουμε καλλίτερα θα επικαλεστώ ένα παράδειγμα : Ένας μέσος άνθρώπος κάνει άλματα μέχρι και απο ύψη 2 μέτρών με σχετική ασφάλεια και χωρίς ιδιέτερα προβλήματα . Εξαρτάται πάντα και απο τον άνθρώπο αλλά για το παράδειγμα ας δέχτούμε οτι υπάρχει ένα ύψος Χ που ένας μέσος άνθρώπος πέφτει χώρις να τραυματιστεί. Αν το περιβάλλον στο οποιό ζει ο ανθρώπος μεταβληθει και πχ αλλάχουμε το τσιμέντο με μια παχιά ελλάστική ουσία , ενδεχομένος το ασφαλές ύψος να γίνει 3,5 μέτρα . Για τον άνθρωπο του πειράματος και τα δύο άλματα εγγραφώνται ώς πραγματική εμπειρία και αν τους ρωτάγαμε και οι δύο θα μας έλεγαν πως η αλήθεια είναι ....ανάλογα με την εμπειρία τους 2 ή 3,5 μέτρα . Κατ αναλογία η πληροφόρηση γίνετε ενας μηχανισμός που μετατρέπει το τσιμέντο (το οποίο έχει κοντινες ιδιότητες με το χώμα) σε λάστιχό ή στρώμα και με μεγάλη ευκολία το αλλάζει όποτε θέλει σε γρανίτη ή ατσάλι. Με αποτέλεσμα να δημιουργούν ανθρώπους που δεν κάνουν πλέον άλματα.
Η λύση σρον πάνω προβληματισμό είναι μία , και είναι αρχαία . Είτε προσπαθείς να αντιμέτωπίσεις το κλίμα , τα αγριά ζώα, τις άλλες φυλές , είτε προσπαθείς να αντιμετωπίσεις τους πολιτικούς μηχανισμούς , την γραφειοκρατία , τους "υμμέτερους", τις μεγάλες πολυεθνικές χρειάζεσαι μια ομάδα. Στο παρελθόν οι ομάδες , γίναν φυλές , που γίναν έθνη και μέχρις εδώ είχαμέ κοινές αξίες , κοινή κουλτούρα και ιδανικά . Η επέκταση όμως των εθνών οδήγισε σε αυτοκρατορίες που όραμα τους πάντα ήταν η εξάλειψη των απόψεών των άλλων και η επικράτηση των δικών τους . Όλες οι αυτοκρατορίες είχαν κομμάτι της αλήθειας και όποτε σεβάστηκαν την αλήθεια άλλων λαών (βέβαια οτι θεώρουσαν μη πραγματικό ή ψευτικό καταστερφόταν)οι αυτοκρατορίες έδρασαν σε κομμάτια λυτρωτικά και σε κομμάτια καταστροφικά στην ανθρωπότητα . Όλες οι αυτοκρατορίες ανεξερέτως προσέθεσαν και αφαίρεσαν κάτι απο την ανθρώποτήτα , και πολλές φορές ήταν το ίδιο κάτι με διαφορά 500 ή 1000 ετών . Η ουσία είναι οτί το έτος 30 στην Ιερουσαλήμ της Ιουδαίας υπήρξε ένα πρώσοπο που εισήγαγε στην Ιστορία μια διαφοροποιήση , η "αλήθεια" δεν είναι πιά μια εμπειρική σχέση και σοφία , αλλά η πρωσοπική σχέση , ενα πατερικό μοντέλο με μια οντώτητα . Στην προσευχή του για τους μαθητες τους αποκαλύπτει ο Ιήσους (Κατα Ιωάννη) (απυθηνόμενος στο Θεό) Η αλήθεια είναι να σε γνωρίζουν όλοι ώς τον μοναδικό αλήθινο Θεό. Δημιούργωντας έτσι την πρώτη πανεθνική ομάδα ,με κοινούς αξιακούς κανώνες , κοινούς πόρους που διανέμωνταν πανεθνικά στις κατα τόπους εκκλήσιες (απο το αρχαιοελλήνικο εκ+καλώ "οι καλεσμένοι"). Η ομάδα αυτή αποτελούσε μια πρωτοπορία στα δεδομένα της εποχής μιας και δεν είχε φραγμό στην εισδοχή μελών , αλλά ηθικά κρητήρια στο ποιοι ασκουν διοίκηση .Η δομή της θύμιζε στρατιωτικό τμήμα- όπως οι αρχαίες ομάδες των ανθρώπων (και όχι φιλοσοφικό- όπως οι ομάδες που ερχόντουσαν να υποστηρίξουν ένα υπάρχον κοινωνικό συστήμα) . Θέλω εδώ να διαχωρίσω την Εκκλησία του Χριστού απο την ομάδα που δημιουργίσαν οι Χριστιανοί . Πρέπει να καταλάβουμε οτι ομάδα είναι μια ανθρώπινή ανάγκη να βρισκόμαστε με ανθρώπους που αντιλαμβάνωνται την ζωή με κοινό με εμάς τρόπο , η Εκκλήσια έχει σκοπό την δημιουργία συνθικών σχέσης ανθρώπου και θεού (διδασκαλία της αλήθειας ), αλλά οι Χριστιανοί είχαν ανάγκη απο την δημιουργία μιας ομάδας . Μέσα απο τα σπλάχνα και της αρχές των χριστιανών και του τρόπου διοίκησης τους ξεπήδισαν πλήθος σύγχρονων ομάδων που διατηρούν ανάλογη δομή και διοίκηση αλλά το αξιακό σύστημα είναι διαφορετικό. Είτε μηλάμε για την GreenPeace είτε για το ΟΤΕ είτε για το Κουμουνιστικό Κόμμα τρόπος διοίκησης και λειτουργίας θύμιζε Χριστιανική ομάδα . Το σύστημα αξιών που ακολούθησε ο κόσμος μέτα τον Χριστό εναρμονίστηκε με τον Μωσαικό Νόμο , και ακόμα και αν σήμερα μηλάμε για διάφορες θρυσκείες όλες αυτές είναι καλιμένες με τον χριστιανικό τρόπο σκέψης - αλλά όχι με το χριστιανικό αξιακό σύστημα . Σαν να θέλουμε τις συναίπιες του ήλιου χωρίς ήλιο. Με αποτέλεσμα σήμερα να ξεπηδούν πλήθος ομάδες , απο τον εμπορικό χώρό(κοινότητα google) εώς τον χώρο τον θρυσκευτικό (Βαπτιστές Χριστιανοί) η τον αθλητικό (Θύρα 7) ή ηδονιστικών προτημίσεων (Σύλογος Ομοφυλοφύλων) οι οποιές να έχουν παγκόσμιο χαρακτήρα , και τοπικά υποκαταστήματα . Να έχουν ηγέτες - πρώτυπα οι οποιοί είχαν μια πρωσοπική πορεία αξιόλογη , μια ηρωίκη Ιστορία της ομάδας κλπ. Το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι η κοινό αξιακό σύστημα και κοινές διεκδικήσεις . Πρωσοπικά θεωρώ οτι οι ομάδες είναι οι αντικαταστάτες των εθνοτήτων στην Παγκόσμια Κυβέρνηση των εταιριών και της κοινης εμπορικής κουλτούρας . Για αυτο διαλέξε την ομάδα σου σωστά.

6 σχόλια:

Καλούπης Δημήτρης είπε...

Ωρθογραφεισαιτω
Beerman

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή μας λές πως θα κυριαρχίσουν οι Μασσώνοι

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλή σκέψη..αν και η θεμελιώση της είναι πιο πολύ αίσθηση παρά τεκμηρίωση

Ανώνυμος είπε...

Μητσό πολύ καλό, σε κάνει να σκεφτείς . Εμείς σε ποια ομάδα ανήκουμε?

Ανώνυμος είπε...

Eirthe i ora mas

Ανώνυμος είπε...

Πιστευώ πως δε θα μπορεσούμε να ομαδοποιήθούμε ευκόλα